دیروز، 16 آذر 1392 مراسم روز دانشجو با سخنرانی رئیس جمهور در جمع اساتید و کارمندان و البته دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد. یکی از حواشی پر رنگ تر از متن این مراسم، شعارهای طرفداران دکتر روحانی در رابطه با آزادی میرحسین موسوی و مهدی کروبی بود. ناگفته نماند که یکی از اساسی ترین مطالبات سبزپوش های سال 88، که در سال 92 سبز خود را با بنفش روحانی گره زدند، آزادی فتنه گران بود.
(کودکانه است اگر آگاهی دکتر روحانی از این مطالبه را انکار کنیم.)
در هر حال این شعاری بود که با واکنش عجیب رئیس جمهور رو به رو شد. ایشان در پاسخ به این مطالبه تکراری عنوان کردند که دولت به قول هایی که به مردم داده است عمل می کند:
(( دولت به همه وعدههایی که به مردم داده، پایبند است. اما ما برای دستیابی به اهدافمان نیاز به ایجاد اجماع داخلی داریم. ما نیاز داریم به اجماع. ما نیاز داریم به همدلی. ما نیاز داریم به اینکه افکارمان را برای دستیابی به آرمانهای بلندمان نزدیک و نزدیکتر کنیم. باید آستانهی تحمل برای تحمل همدیگر را بالا ببریم. اگر نتوانیم مسئله داخلیمان را در چارچوب عقلانیت و قانون، حل کنیم چطور میخواهیم معضلات پیچیده منطقه و جهان را حل کنیم.))
در پاسخ به این واکنش رئیس جمهور چه باید گفت؟ چه تصوری باید از جواب ایشان داشت؟
دو حالت وجود دارد:
1- حالت اول این است که ایشان حقیقتا قصد برآوردن خواسته بخشی از رای دهندگان خود را دارند.
در این صورت تکلیف فتنه چه می شود؟ بالاخره ایشان خود را از فتنه گران مبرا می دانند یا خیر؟ آیا تلاش برای آزادی فتنه گران به معنی حمایت از آنان نیست؟ آیا حامی فتنه با خود فتنه گر تفاوت خاصی دارد؟
2- اما حالت دوم: ایشان حقیقتا قصد برآوردن خواسته بخشی از رای دهندگان خود را ندارند (زیرا نمی خواهند دامان خود را به حمایت از فتنه آلوده کنند.)
در این صورت آیا غیر از این است که ایشان از زمان تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری تا کنون با وعده های خلاف واقع، مشغول فریب عده ای از رای دهندگان خود بوده اند؟
این قلم معتقد است جناب آقای روحانی -حتی در صورت اعتقاد قلبی به رفع حصر سران فتنه و آزادی آنان- هیچگاه ریسک چنین کاری را نخواهد پذیرفت. و اگر زمانی در جمع هوادارن خود این وعده را به آنها میداد -و می دهد- فقط برای جمع رای بیشتر به منظور پیروزی در انتخابات بود.
ما نه اعدام سران فتنه را می خواهیم و نه سرکوب هوادارن فتنه را! بلکه تنها خواسته بحق ما، ابتدائا شفافیت اصولی رئیس جمهور در رابطه با فتنه است.
به نام خالق او که کفشهایش وصلهدار بود
این روزها بیش از روزهای گذشته دغدغه معین که میگفت: "اگر بخواهیم یک سال دیگه مثل 25 خرداد شکل نگیره باید بجای اینکه روزی 16 ساعت تفریح و استراحت و فقط بیدار موندن باشه؛ روزی 16 ساعت کار کنیم" توی ذهنم میپیچه
خادم الرضا معین رئیسی خیلی خاص بود؛ هیچوقت در مورد اهدافش کوتاه نمیومد؛ اگر میدونست کارش درسته به هر فشار و تلاش و دعوایی بوده سعی میکرد که اون کار رو به نتیجه برسونه
مذاکرات هستهای این چند وقت؛ من رو بیشتر به یاد معین میندازه وقتی که دشمن با تمام سلاحهایش از تهدید، تحریم و ... به کشورمون در حال فشار آوردن هست و وظیفهی ما مقاومت کردن در برابر این فشارهاست.
اما این مقاومت کردن ویژگیهای زیادی رو باید داشته باشه تا نتیجه لازم رو بده. اگر بگوییم مقاومت ما ابتدا از خودمون شروع میشه کم نگفتم چون حرف من نیست بزرگان این رو میگن. ما باید خودمون رو بشکنیم غرورمون رو کنار بذاریم. برای هدف کار کنیم نه برای خودمون.
چندی پیش یک عزیزی به من گفت که پاره شدن کفش و تعمیر و استفاده دوباره اون در حالی که تمکن مالی داری ولی باز از اون کفش استفاده میکنی خیلی در شکسته شدن غرور انسان تاثیر داره .... دلیلش رو نمیدونستم ولی حرفش خیلی خیلی به دلم نشست.
شب تصادف معین عزیزم کفش و لباسهاش رو برداشتم ...
بعدا بچهها ازم تصویر کفشها رو خواستن و لازم شد از کفشهاش عکاسی کنم؛ اون روز وقتی به کفشهاش نگاه کردم دیدم کفشهاش رو به کفاش داده بوده تا براش بخشی که پاره شده بوده رو بدوزن در حالی که من میدونم و همه رفقا هم میدونن معین مشکل مالیای نداشت که بخواد این کار رو انجام بده ولی انقدر تلاش میکرد و روزها انقدر مسیرهای زیادی رو طی میکرد که این اتفاق برای کفشهاش افتاده بود که مجبور شده بود اونا رو وصله بزنه.
معین غرورش رو شکسته بود و این شد که انقدر عزیز شد.
این روزهای حساس اگر معین بود و میدید که ما نیاز بیشتری به مقاومت داریم من به قطع میگم و از این حرفم مطمئنم که:
خادمالرضا معین رئیسی بارها و بارها کفشهایش را مانند مولایمان علی(علیهالسلام) وصله میزد اما هیچگاه از تلاش در مسیر خسته نمیشد.
پ.ن:دانشجوی نخبه خادم الرضا معین رئیسی عضو انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شاهد و عضو شورای مرکزی اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان مستقل روز دوم شهریور پس از چند روز کما به رحمت خدا شتافتند.
اگه روزی راهتان به بهشت زهرا افتاد سری به قطعه نام آوران(255)، ردیف 37، شماره 7 بزنید و برای او فاتحهای بخوانید.
برای دیدن کلیپ از خادم الرضا معین رئیسی بر روی لینک زیر کلیک کنید
http://partovian.ir/post/clip-moein